November 2002

Op 2 november word ik s'morgens wakker met een gedicht in mijn hoofd. Ik vraag Melanie een stukje papier te halen zodat ik het op kan schrijven. Ik heb zo'n stil gevoel dat dat moet!! Als je hem wilt lezen klik dan hier. Gedicht

November begint zo'n beetje met de verjaardag van Oma. Alleen had ik mijn camera weer eens vergeten, dus de foto's laten op zich wachten. Die moeten van Opa komen!!

Op 7 November ga ik met Erna ( de PPGster van Yannick) naar Groningen. Ik rijd. Want dat had ik ook naar Meppel gedaan. Ik wil graag een beetje vrij worden op de weg... ;-)) Aldaar verreden we ons dan ook prompt en zaten we midden in Groningen. Gelukkig zijn we er weer uit gekomen. Deze keer was het echt een dag over Early Intervention. Marian de Graaf bracht het vol overtuiging. Dat het boek Kleine Stapjes geen straf is maar een leidraad. Ik werd door Marian voor gesteld aan de rest van de zaal, als de contactpersoon voor Twente. Even later kwam er iemand op mijn schouder kloppen. Bleek het Annelies Jonker te zijn. Ze was samen met Albert ook in de zaal. Met hen mail ik ook af en toe. Zij hebben een dochter met Down. Marlayn. Ook waren er twee echtparen met kleine kindjes nog. Eén van de twee echtparen heb ik een poosje mee gepraat na afloop en hen mijn gedicht gegeven. Ze vonden hem prachtig. Vonden dat ik hem eigenlijk in de Down & Up moet zetten. Maar dat wil ik nog niet, want ik vind het zelf veel te mooi om ze weg te geven. En anders is het al zo'n algemeen goed!!!

8 November is Esmee Assink jarig, dus gaan we opnieuw op weg naar Terborg!! Marijke heeft ons genodigd en het is hartstikke gezellig. het is jammer dat het zo'n eind rijden is en dat de verblijf tijd dan vaak zo kort is. Maar Esmee vond het ook weer leuk!! En ze was echt jarig.


Kinderen vermaken zich bijna vanzelf met elkaar!!

Van zaterdag op zondag word Yannick opnieuw heel ziek!! Hij spuugt echt alles aan elkaar. Ook de volgende dag is er geen kleren aan halen aan. Op een gegeven moment valt hij lekker bij papa op knie in slaap. Lekker vertrouwd!! Zijn kleren zijn zo zachtjes aan een bij elkaar geraapt zootje, want hij had alles onder gespuugd!! Daarna is de boot aan en in de loop van de week ligt de hele familie plat, op Melissa na!! Ook word Yannick nog eens flink verkouden, zodat ik weer begin met zijn kuurtje. Bactrimel. En opnieuw moet de controle afspraak die ik met de KNO had worden verzet.


Ziek en helemaal uitgeput!!	Een normaal zondags tafereeltje.

Op 15 november belt mijn moeder, dat een vrouwtje dat hier pas geleden nog op visite was ( zwanger) bevallen is van een dood kindje. Op dat moment staat de wereld even stil. Ik had niet eens veel contact met haar. Maar we hadden afgesproken dat, wanneer de baby er was, we en keer op visite kwamen. Kroamschudd'n zoals we dat hier plegen te zeggen. Jongens..... wat ben ik blij met mijn jongste zoon!!! Met Down Syndroom en al. (Maar dat wisten we al)

Onze vent word ook in huis steeds actiever. alles word ontdekt. Ook de wasdroger is een mooi ding. Vooral als die loopt. Maar natuurlijk is het ook heel leuk als mama weer eens vergeten is hem dicht te doen!!Uitpakken kan ik ook!!!


Mama helpen!!	Echte broertjes.....Niet dan???

Maandag 19 november moeten we voor controle naar de kinderarts. Yannick is nog steeds verkouden en heeft ook nog eens flinke koorts. Dit al een paar dagen. Volgens dr. Bakker hoeft dit nog niets te betekenen, dus hij controleert Yannick op lengte (76 cm), gewicht (bijna 9 kilo). Als Yannick toch niet op blijkt te knappen, mag ik terug komen en anders ziet hij ons over drie maand terug!!

21 November ga ik dus opnieuw naar de kinderarts. Ik vertrouw het toch niet helemaal. In mijn ogen is Yannick weer bezig een longontsteking te ontwikkelen. Hij is nog steeds erg verkouden en blijft hoge koorts houden. Nu heb ik dus van de kinderarts een kuurtje mee gekregen, maar meneer vertikt het in te nemen. Hij blijft het uitspugen.

22 November. Vanmorgen zag ik het dus niet meer zitten en heb het ziekenhuis gebeld. Yannick blijft zijn antibiotica uitspugen en ook zijn pap ging er vanmorgen niet in. Toen de assistente terug belde, vertelde ze al dat het een opname zou worden. In mijn hart wist ik het al wel!! Moeder instinct!! Hij heeft een sonde gekregen, voor de antibiotica en voor het eten.

Het doet pijn je kind weer achter te moeten laten!! Er is een mogelijkheid om bij je kind te slapen, maar dat is voor ons praktisch onmogelijk. Met drie kinderen thuis en een boerderij, word dat heel moeilijk....!!! Hij sliep gelukkig lekker toen wij weg gingen, dan doet het afscheid iets minder pijn.....

23 November. Yannick is sinds gisteren eigenlijk alleen nog maar zieker geworden. Al valt het door dat hij nu zuurstof krijgt en paracetamol niet zo op. Hij heeft van vrijdag op zaterdag nacht een zuurstofmasker gekregen, omdat de saturatie vrij lag was (78). Ik Toen ik weg ging sliep hij, maar ze waren wel weer met het zuurstof aan het opschroeven. Ik heb toen ik thuis was even gebeld en hij stond nu even op 100%. Ik hoop dat dat gauw weer minder word. ( Zelf loop ik nu met een vreselijke koppijn van alle spanning.... Dat is ook de reden dat ik weg ben gegaan, terwijl ze met de zuurstof aan het opschroeven waren. Ik kon niet langer blijven.) Toen ik binnen kwam, vanmorgen en vanmiddag ook, dan lacht hij wel en hij speelt ook wel even, maar dat is maar vrij kort. Dan is het weer op en heeft hij weer verdriet. Vooral als er weer eens gepieterd moet worden aan de sonde of aan het zuurstofbrilletje. Hij heeft een antibiotica gekregen en hij word 5/6 keer daags verneveld. Ook het hoesten dat hij doet,is een crime op zich. Hij hoest zich de longen uit het lijf, bij wijze van spreken. Zijn ogen lopen op zo'n moment helemaal rood op!! Het is op die momenten gewoon een zielig hoopje mens. En als hij zich goed voelt, dan denk je wat doe ik hier eigenlijk. Maar ja, dan vergeet je voor het gemak even dat hij zuurstof heeft en sonde voeding......

	En hoe ziek ik ook mag zijn, als ik het fototoestel zie, moet ik lachen!!

		Als een volleerd fotomodel!!

24 November. Vandaag was Yannick gelukkig weer iets beter. Hij staat op dit moment nog op 50 % zuurstof. Ze hadden al wel iets minder geprobeerd vanmiddag, maar in zijn slaap trekt hij dat nog niet. Ik ben vandaag zo'n beetje de hele dag bij hem geweest. Ben vanmorgen om 10 uur vertrokken en om goed half 9 was ik er weer.

Het zijn de laatste dagen best spannende dagen geweest en ik loop dus ook hele dagen met een schele hoofdpijn..... De vorige opnames zijn nog niet vergeten.En dan komt er toch wel een klein stukje angst om de hoek kijken. Ik hoop dat deze opname ook snel verleden tijd is en dat hij snel mee naar huis kan. En dan ook om te blijven..... Dus ik hoop dat ze voor dat hij uit het ziekenhuis word ontslagen, nog een controle foto maken.

Hij heeft nog steeds de sonde in, maar die hebben ze al wel iets minder gezet. Hij kreeg een liter voeding per dag en daar kwam hij 200 gr per dag van aan!!!! Veel te veel!! Dat hebben ze nu terug gezet op 750 ml, op mijn verzoek. ( met het verhaal van Erik de Graaf in mijn achterhoofd, over dat onze kinderen met minder toe kunnen) Hij at thuis ook niet zoveel en hij komt ook geen 200 gram per dag aan. Wel hoop ik dat hij het eten straks nog accepteert, want hij verslikte zich de laatste tijd veel in zijn eten. Ik hoop niet dat hij er een hekel aan heeft gekregen.

Vanmiddag is de rest van de familie na gekomen en dat vond hij wel heel leuk. Vooral op Melanie reageert hij heel erg leuk. Het is gewoon fantastisch om die twee samen te zien spelen. De liefde die uit haar ogen spreekt....

Gelukkig knapt hij in de loop van de week steeds beter op.De kinderarts praat zelfs al dat hij misschien voor het weekend al wel naar huis kan!! Dat zie ik dus nog niet zitten. Als ik hem vast houdt op zijn rug, voel ik het nog rochelen en pruttelen. En een heropname zie ik totaal niet zitten!! Dit zeg ik hem dus ook en dan krijgen we in ieder geval tot na het weekend de tijd. Dit is een pak van mijn hart. Natuurlijk wil ik hem graag thuis.... Dat is het hem ook niet, maar ik ben na afgelopen jaar wel veel banger geworden wat het zomaar meenemen van Yannick betreft!!