Mei 2003

Yannick gaat nog steeds één morgen in de week naar de speelleergroep. In een Medisch KDC. Het is er wel los van, maar het is daar gehuisvest.

Op donderdag 15 mei heb ik een evaluatie gesprek gehad met de leidsters van de groep. Tijdens het gesprek was Yannick aanwezig en speelde lekker. De leidsters zeiden op een gegeven moment zelfs dat ze Yannick nog nooit zoveel hadden horen brabbelen en zo zelfstandig hadden zien spelen, als toen!! Hij is in de groep een beetje een observeerder. Hij speelt wel, maar toch anders dan wanneer het rustiger is.

Ik kon me dat ook al niet voorstellen, toen ze zeiden dat hij niet zoveel vanzelf deed, qua spel. Want thuis kan hij zich hel goed zelf vermaken en speelt hij ook heel gericht. En verteld daarbij hele verhalen in zijn brabbeltaal! Dus zo zie je maar weer hoe een mens zich vergissen kan. De leidsters vonden het in ieder geval prachtig. Ze zeiden ook dat Yannick een kindje was dat je heel snel kon vergeten. Hij vroeg uit zichzelf geen aandacht, ook niet negatief! Maar ja, dat doet hij thuis ook niet. Al met al waren ze best tevreden en hebben we af gesproken dat ze iets meer één op één gericht met Yannick bezig gaan!

En ik ben van plan hem per 1 januari 2004 op te geven voor de peuterspeelzaal. Tot die tijd blijft hij op de speelleergroep. Na de zomervakantie word dat 2 morgens in de week en volgend jaar (januari 2004) gaan we het afwisselen met de PSZ. Twee ochtenden speelleergroep en één ochtend PZS. Dan na de zomervakantie (2004) proberen we het denk ik maar eens met twee morgens PSZ. Wel ben ik heel blij dat hij zich prima thuis voelt op de speelleergroep.

Ik was dus vanmiddag met Yannick naar het CB. 10,95 Kilo zwaar en 80 cm 'groot', voor een kind van 2+.... Maar het gaat netjes in zijn eigen lijn, dus we klagen niet. (van muizen kun je geen ratten verwachten, plegen we hier dan te zeggen!!!!)

En daar liet hij iets zien wat we gisteren, met het invullen van de Kleine Stapjes, dachten dat hij dat nog niet kon.... Hij maakte een toren van blokjes. Tot nu toe werd alles alleen maar om gegooid.... ;-)) Dus... Trots dat we er toch een plusje bij kunnen zetten.

Op een gegeven moment was ze met zijn hartje aan het luisteren, terwijl hij voor haar zat op de tafel. Ze was echt helemaal in gedachten en keek iets naar beneden. En wat doet Yannick..... Hij gaat ook met zijn hoofdje schuin naar onder en kijkt naar boven naar haar ogen...... Ik had het niet meer!! het was zo'n koddig gezicht!! Echt je had het moeten zien!

Ook thuis word hij steeds ondeugender en ondernemender. Eigenlijk is niets meer veilig....


Bij tante Margret. Slapen in een schoenendoos!!! Is het geen koddig gezicht??			Zelfs in een konijnenhok kun je zitten!!!

Vrijdag 16 mei is hij voor het eerst zelf van de glijbaan gegaan!! Hij is er zelf opgelopen (5 treden), netjes gaan zitten (boven aan) en er zelf vanaf gegleden!! En dan is één keer niet genoeg, dus dan weet je het wel...!! T'is maar goed dat we zelf zo'n ding achter het huis hebben staan.;-))

Zaterdag 17 mei, samen met Barbara, voor het eerst op een info markt gezeten, voor de SDS. Het was heel leerzaam en mooi om te doen! Het was op een markt voor zwangeren. Georganiseerd door een 'jarige' vereniging Borstvoeding Natuurlijk. Samen met de thuiszorg VVT. Dus veel dikke buiken die langs onze stand liepen. Die liepen er dus ook meestal wel langs!! Heel begrijpelijk; want wie wil er nu nadenken over het krijgen van een kindje met een handicap! (Of je moet het weten, maar dat zijn er vaak maar enkele Zelf ging ik er eigenlijk ook wel een beetje van uit dat alles goed was, tot dat mijn vliezen scheurden...!)

Maar er waren dus toch ook mensen die heel bewust en eerlijk bij ons kwamen. Een zus van een vrouwtje die een kindje met DS had gekregen, een (volgens mij was het ) oma van een kindje dat na anderhalve dag gestorven was, mensen die werkten met verstandelijk gehandicapten of mensen die gewoon belangstelling hadden!! Ik vond het in ieder geval een dag die voor herhaling vatbaar was en is!!

Links ikzelf en rechts Barbara, op de infomarkt. Ook hadden we een gedeelte ingericht voor de SpecialKids.