Vorig jaar maart was voor mij echt een rot maand. Een maand met héél véél emoties. De hele bevalling met voorgeschiedenis kwamen in volle hevigheid terug. Ik leefde niet echt fijn op de eerste verjaardag van Yannick toe.  Dit jaar vieren we zijn tweede verjaardag. De dagen er naar toe verlopen rustig. Qua gevoelens dan. Voor de rest is het een drukke maand. Met het gevoel dat het allemaal heerlijk loopt!! We zijn 'gewoon' een gelukkig gezin!! Met vier prachtige kinderen. Die natuurlijk ook wel eens, spreekwoordelijk, achter het behang thuis horen.... ;-))

Een van Yannick bezigheden overdag is het volgen van de stofzuiger, als ik aan het stofzuigen ben!! En dat doet hij niet alleen bij mij hoor. Als mijn zus of mijn moeder eens hier zijn en aan het stofzuigen gaan, doet hij het ook! Hij gaat elke keer net daar zitten, waar jij met je stofzuiger bent!! Het is een heel koddig gezicht!!

Op woensdag 12 maart hebben we (Carla en ik)  overleg over het verloop van de koffie-ochtend in februari (die heel goed verlopen is!!) Mieke en Marian kwamen ook. We hebben af gesproken dat de volgende ochtend nog in de Kleine Wereld is en dat we dan op zoek gaan naar iets anders. Omdat de locatie eigenlijk te klein is! Waar..?? Dat moeten we nog eens goed gaan uitzoeken. Maar het zou natuurlijk jammer zijn als we niet iets anders zouden vinden. Marian maakt een klein verslag van het overleg dat ze me zal mailen. Met hoe we dingetjes het best aan kunnen pakken. Ze adviseert ons ook om er een paar vrijwilligers bij te vragen voor hand-, en span diensten!! Dat doen we dan ook maar. Want het word toch wel veel voor ons tweeën! We vragen Jolandy, de moeder van Dazzle, Barbara Nieuwenweg, die we kennen van de mailgroep en Monique Groeneveld, die we hebben ontmoet op de eerste koffie-ochtend en die ook al aan had gegeven wel te willen helpen!! En met elkaar gaan we er iets moois van maken!! We spreken af om elkaar op 25 maart te ontmoeten voor een gesprek, bij Barbara.

De 13 maart komen twee studenten hier, die me via de mail gevraagd hadden om informatie. Ik heb hen aan geboden dat ze wel hier mochten komen voor een gesprek. Omdat ze toch redelijk uit de buurt kwamen!! Het was een heel leuk en informatief gesprek. Ik heb hen de positieve kant van het Down Syndroom laten zien. Onze positiviteit. Want natuurlijk is niet ieder ouderpaar zo..!! Volgens mij zijn ze heel tevreden weg gegaan. Ze hebben mij beloofd terzijnertijd het concept te brengen, zodat ik het kan lezen. Lijkt me leuk, om te lezen hoe anderen dat ervaren.

De 18de maart worden alle vier kinderen geknipt bij de kapper, alhoewel Yannick het niet echt leuk vind. Het is voor het eerst dat hij protesteert bij het knippen. Maar dan ziet hij er ook weer netjes uit voor.....

19 Maart. Twee jaar!! Hieperdepiep..... Hij vind het fantastisch als we s'ochtends voor hem zingen. En hij wiegt vol overtuiging mee op de melodie. Wat voel ik me een bevoorrecht mens!! Een (meestal.. ;-)) ) lieve man en vier (meestal) fantastische kinderen!! (En natuurlijk mankeert er ook aan dit mens wel eens wat!!!) Het is voor de kinderen een gewone schooldag, dus s'morgens is het hier altijd een heksenketel! Als de kinderen naar school zijn, moet ik nog een paar boodschappen halen. Ook Yannick's verjaardagstaart moet nog gehaald. Als ik om goed 11.30 terug ben en even kijk of er nog mail is, klopt er iemand op het kamerraam! Wie kan dat nou zijn...?? Ik loop naar de achterdeur en blijf (naar mijn idee) met de mond open staan..... Daar staat Anke!! Zomaar even uit Rotterdam..... Ik vind het fantastisch, dat ze dat voor Yannick gedaan heeft. En voor mij is het natuurlijk ook weer leuk haar te zien!! Spontaan, eerlijk en direct thuis!!!Dat is Anke.  Ik vind het fijn dat mensen zich thuis voelen in ons huis!! Ze gaat even met mij mee de kinderen van school halen en de kinderen herkennen niet direct. Maar als je zegt dat het Anke is uit Rotterdam..... O, die van Victor??!! Jeffrey vermaakt zich ook prima met Anke.

En na de middag komen er nog meer bekenden. Marijke en de twee kinderen. Jolandy met Dazzle. Monique Nijhof met twee kinderen. Het word heel gezellig. Anke wil eigenlijk tegen 14.30 terug rijden, maar ze besluit toch maar even te blijven.

De volgende dag is Yannick gewoon naar 'school' geweest. Ze zijn de ochtend gewoon begonnen en tegen 11.00uur ben ik er naar toe gegaan met de traktaties. Ik had een loopstok voor elk kind, met een paar snoepjes eraan. Toen ik binnen kwam was hij 'kiekeboe' aan het spelen met juf Marion!! En gaaf dat hij het vond!!

 Hij werd daarna eerst toegezongen door de aanwezige kinderen. ( Er waren er een paar niet i.v.m vakantie. ) En toen gefeliciteerd. Hij kreeg cadeautjes ( een tamboerijn en een kiekeboe-stok met beer) en toen mocht er gedeeld worden.

Op 25 maart moesten we weer voor controle naar dr. Bakker, de kinderarts. Eerst de gebruikelijke vragen; hoe het gaat, of hij nog erg verkouden is en meer van die dingetjes. Daarna het wegen en meten. Daar ia te zien dat Yannick wel groeit, maar dat het wel heel langzaam gaat. Onze vent was nu 78 cm en woog 10.5 kilo. Niet groot en niet echt zwaar dus, voor een kereltje van 2 jaar!!! Jeffrey was in die tijd al niet zo groot, maar Yannick spant de kroon. Aan de andere kant ben ik er eigenlijk niet zo heel treurig om, want ik moet hem nog geregeld tillen.....  Ook heb ik dr. Bakker gezegd dat ik Yannick een poosje op de soja wil zetten. Om te proberen of het snotteren van hem nog minder wil worden, als hij geen melkproducten meer krijgt. Op de mailgroep word namelijk regelmatig beweerd dat dat wel eens de oorzaak kon zijn! Volgens hem kan dat niet, omdat je melk drinkt en niet inhaleert, maar hij heft er geen moeite mee als ik het probeer. Wel wil hij dan graag, mocht het aanslaan, dat ik daarna weer een poosje over ga op melk, om het bewijs te leveren. Want dan moet hij namelijk weer opnieuw verkouden worden!!

s'Avonds hebben we de bijeenkomst bij Barbara. Om te overleggen hoe nu verder met de kern activiteiten. We spreken af een enquête formulier te maken, om te peilen waar behoefte aan is. Ik zal dit formulier, als hij klaar is, ook op de site zetten bij de kern activiteiten. Verder gaan we op zoek naar een nieuwe locatie, die ook nog eens kind vriendelijk is! Na de volgende koffie-ochtend praten we aan de hand van de enquête formulieren verder. Wel hebben we af gesproken dat we de koffie-ochtenden gaan zetten op 4 keer in het jaar. Waarschijnlijk.

Sinds afgelopen weekend klimt meneer ook zelf in de bank en hij gaat er ook weer netjes achterwaarts af!! Weer een kleine mijlpaal! En wij zijn weer eens dik tevreden.

Eind maart ben ik mede moderator geworden van de Down Zine. Ik stuurde al geregeld links (die betrekking hadden op DS) naar Emke Vis. Zij heeft me toen gevraagd haar te gaan helpen . Ik vind het hartstikke leuk om te doen. Ook heb ik een stukje geschreven voor de Down Zine van april. Dus als je lid word,op de links pagina, kun je hem lezen!

©webdesign Ine 2005