Deze maand is er een grote verandering te melden. 6 Juni is Yanncik begonnen met tijgeren. Eerst gaat het nog heel zachtjes en zijn de stukjes die hij zich verplaatst nog niet zo groot. Maar gaande weg komt hij steeds verder. Dus dat word opruimen in huis!! Alles moet weer kruipvriendelijk worden. Nu is ons huis al vrij kind vriendelijk. Op kind hoogte staat niet al te veel wat kapot kan. Hij is er mee begonnen op de verjaardag van mijn zusje. Daar stond een grote robot op de grond. Zo een die draait en loopt en 'schiet.' Hij vond hem reuze interessant en wel een extra inspectie waard, maar daar moest hij zich voor verplaatsen en dat deed hij dus!!! Hij begon spontaan te tijgeren. Wel met een been. Hij heeft een voorkeur voor rechts. De armen worden wel beide gebruikt, maar hij zet zich alleen met z'n rechter been af. Het is eigenlijk hetzelfde als dat Melanie deed. Zij 'kroop' toentertijd op precies dezelfde manier.

Ook was het deze maand soms mooi weer, dus heb ik hem maar eens buiten in het gras gelegd. En hij vond het lekker.....Bijna letterlijk!!! Hij stak direct zijn tong in het gras. Het werd eens even goed geproefd. Wat hebben we gelachen. En dan voelen met zijn handjes in het gras. Echt dat bekende krabbel gebaar!! Tenminste, bij Yannick word al het nieuwe 'gekrabbeld.'  Of het nu gras, behang of plafond is. De hond of de kat... alles word gekrabbeld!!

Ik heb met Anke Kuijpers een datum uit gestippeld. Ze komt naar hier met de kids. Met Victor en Gina. Gezellig.  Ik ben heel benieuwd.  Want over mail is natuurlijk wel anders als in het echie.  Als alles naar wens verloopt en er geen gekke dingen gebeuren, komt ze de 23 ste Juli.  Het duurt nog wel even, maar het gaat er dan toch van komen.  We hebben het er al zo lang over gehad.

Op 30 Juni zou er een koffie-ochtend zijn in Borne, van de Kern contact groep Twente.  Ik zou hierbij aanwezig zijn, om voor gesteld te worden als nieuw contactpersoon en omdat het me eindelijk wel eens leuk lijkt om er naar toe te gaan. Hiervoor had ik altijd zo'n idee van: "Al die negatieve verhalen hoef ik niet!"  En inmiddels weet ik, dat niet alle verhalen van ouders negatief hoeven te zijn. En dat contact met andere ouders met Downies heel leuk en leerzaam kan zijn.  Kijk maar naar de mailgroep. Natuurlijk hoeft niet iedereen je te liggen, maar dat doet het in het normale leven ook niet! Maar Bernadette belt vrijdagavond dat het niet doorgaat, door familie omstandigheden. Natuurlijk heb ik hiet begrip voor. Nu maar hopen dat het dan na de vakantie kan. Mijn 'Job' gaat er wel om door, dus we zien wel hoe het gaat. Ik sta overal open voor en probeer er iets van te maken.

Jolandy en ik hebben toen maar met elkaar koffie gedronken op die ochtend, omdat we er toch al een beetje rekening mee hadden gehouden. Natuurlijk was Dazzle mee. In de kleertjes die ze van mij had gekregen met haar eerste verjaardag! Ze had het vandaag niet helemaal naar haar zin. Geregeld werd er een traantje geplengd. Vooral omdat Yannick ook steeds wilde voelen 'of ze wel echt was'!!

©webdesign Ine 2005