9 Januari.

Morgen beginnen onze kinderen weer op school. Voor Yannick is het rugzakje binnen, dus die begint in maart ook op de basisschool.
Voor Jeffrey heb ik nog niet DE officiële uitslag. Clemens Weber was wel klaar, maar hij moest het nog bespreken in het team en dat kon nog wel ff duren!! Maar in ieder geval voor 21 januari. (hoop ik toch!!)
Onofficieel heb ik wel een uitslag. Want ik zei tegen hem dat iedereen aan PDD NOS dacht; Hij zei dat hij dat nu ook wel dacht! Hij was in eerste instantie nog niet helemaal overtuigd, want Jeffrey is voor een tweede keer bij hem geweest. Ook ik moest toen nog ff bij hem komen om dingetjes te bespreken. Maar nu is hij toch overtuigd!
Aan de ene kant weet je het en toch schrik je! Want je wil zo graag dat hij ook gewoon, gewoon is......
Maar dat is hij dus niet! Het zal wel weer een plaatsje krijgen , maar dat duurt even
Toen ik vorige week met Yannick bij de kinderarts was, sprak ik met hem ook even over  Jeffrey. Legde hem uit hoe Jeffrey in elkaar steekt en hoe hij handelt, (of niet!) en wat er uit de tests was gekomen. "Is het geen NLD", vroeg hij aan mij! En ja, ook daar heb ik zelf aan gedacht! Maar het één sluit het ander niet uit......... Dus het zal me benieuwen wat de eindconclusie van Clemens is!!
 

17 Januari. Vandaag  heeft Yannick eigenlijk een beetje een pech dag gehad! En hij deed iets wat ik hééeél knap vond!!

Eerst viel hij samen met Jeffrey van een gesloten wc...... Hij zat op de deksel, stapte er af en Jeffrey wilde hem er weer op zetten....... Boem!!! Dubbel tussen de wc pot en de radiator! AUW!!!
Toen was hij zonder jas naar buiten aan straat gelopen (mama zat weer eens achter de pc. :-) )
Melissa wilde hem naar binnen brengen, deed dat ook wel, maar had skeelers aan, viel............... En je kunt wel raden wat er gebeurde! Yannick viel natuurlijk ook weer keihard met zijn hoofd op de grond!! En na het eten viel hij van de trap! Zomaar de kelder in, waar ik op dat moment was! Ik zag hem vallen en salto's maken op de trap.............. (De rillingen lopen me nog over de rug, als ik er aan denk Hoe hij naar beneden kwam!) Onder bij de bocht in de trap kwam hij tot stilstand.......... AUWWWWWWWWWWW..............
Hij heeft geluk dat hij zich helemaal laat gaan als hij valt en zich niet tegenzet!!
 
En waar ik nu zo trots op ben......?? Hij heeft gisteren 2 keer op het potje geplast!! Ik ben zo trots op mijn ventje! Hij geeft het nog niet vanzelf aan, maar hij heeft het toch maar 2 keer gedaan!!

Melissa, Jessie (van mijn zusje Esther) en Melanie

Yannick in de ballenbak

23 Januari. Verjaardag van mijn vader. Fijn weer even met de kinderen naar Dolle Pret in Almelo. De kinderen hebben zich weer heerlijk vermaakt. Voor ons was het fijn even weg van de dagelijkse beslommeringen.

25 Januari.

Vanmiddag om 13.30 moesten Wilfried (mijn man) en ik naar de Mediant om de uitslag te horen van Jeffrey. We vermoedden (en velen met ons) dat hij PDD NOS zou hebben. Hoe dichter we bij het tijdstip kwamen, hoe meer ik hem toch kneep! Stel je voor dat het gewoon aan mij en aan ons ligt! Dat het gewoon aan de opvoeding ligt. Dat wij het niet goed doen. Onze aanpak verkeerd is. Dat het gros van de familie gelijk heeft, wanneer ze zeggen dat het toch te gek voor woorden is dat je hulp in huis hebt m.b.t Jeffrey.................
 
Uitslag ASS.............
Dat had ik niet verwacht......................
Vind dit helemaal niet leuk meer............
(traantjes!!)
 
Natuurlijk is het zo dat je nu weer vooruit kunt! Maar hoe? Waar beginnen we. Hoe gaan we hem de basis beginselen van het samenleven bij brengen??
De psycholoog vertelde ons toch ook te blijven kijken naar de goede dingen. Niet elke autist is hetzelfde. Laat je zo af en toe verassen door dingetjes die hij dus wel doet en die elke andere autist misschien niet doet............. Ga uit van de positieve dingetjes die hij wel kan en doet.................
Oja, dat gaan we ook allemaal doen! Straks, als het gezakt is...........
 

31 Januari.

Hier had Yannick afgelopen nacht een pseudo kroep aanval. We zijn al wat gewent en schrikken er niet echt meer van.
Maar het is weer een hele worsteling om hem aan het vernevelapp. te krijgen. Hij heeft daar eigenlijk geen zin meer in.
Toen hij klein was, was dat een standaard routine en geen probleem. Maar de laatste jaren gebruiken we hem bijna niet meer!
Alleen in noodgevallen zoals gisternacht.
Vanmorgen ben ik toch maar ff met hem naar de huisarts gegaan, want hij klonk en klinkt toch nog steeds iets benauwd. We hebben flixotide meegekregen! Wanneer hij een aanval krijgt mag hij 8 pufjes! Voor de rest hebben we afgesproken om hem toch een standaard dosering te geven van 2 maal daags 1 pufje.
 
Zelf ben ik wel hierdoor de hele dag al erg moe! Weinig slaap gehad. ;-)

Eindelijk is het nieuws over Jeffrey een beetje bezakt en hebben we over van alles nagedacht. Het gaat wel weer! We zullen ook wel moeten, want er van weg lopen gaat niet. ;-)

Er is al van alles in werking gezet en ik ben van plan om een logeerhuis of gastgezin te gaan zoeken, zodat we 1 of 2 keer in de maand een weekend zonder Jeffrey kunnen doen. Het voelt alleen wel heel dubbel. Aan de ene kant ben ik toe aan zo af en toe even rust, aan de andere kant voelt het als een soort van afwijzing van Jeffrey. Maar het gevoel dat ik ook aan de andere kinderen moet denken overheerst wel. Dus het zal er wel van komen! Wel voelt het heel raar dat ik dit voor Yannick nooit heb gewild en het nu voor Jeffrey wel wil/moet. Het doet mijn moederhart gigantisch pijn. Dat ik dit niet kan...........
 
Vandaag voor het eerst IOG gehad. We gaan de doelen die we opgesteld met de FF verder uitwerken. En hoe het verder gaat.........?? De tijd zal het leren!

wel weet ik dat ik op dit moment meer inzit over Jeffrey als over Yannick. Ik heb van beide jongens een dossier. En zo langzamerhand is die van Jeffrey al dikker als die van Yannick..... Had ik maar een luikje naar de toekomst. Alleen even kijken hoe ze terecht komen............ Mijn beide mooie jongens!

©webdesign Ine 2005