Januari 2004, de maand van de verandering! Nou ja verandering.. Deze maand begint onze vent op de reguliere peuterspeelzaal in Haaksbergen. Op 7 januari, s'ochtends om kwart voor negen moeten we aanwezig zijn. Natuurlijk ben ik gezond zenuwachtig, maar Yannick heeft nergens last van en stevent direct op het speelgoed af als hij binnen komt!! Het is net of hij hier al maanden komt. Deze eerste ochtend is er tevens koffiedrinken, dus we blijven nog even. De juf is er blij mee want Lucie is er nog niet en wanneer de andere moeders weg gaan, vraagt ze of ik nog even wil blijven! Maar om 5 over 9 is Lucie er dan toch en ga ik naar huis. Ik hoop dat hij het er héél leuk vind. Ik heb een informatiebriefje gemaakt voor de overige ouders. Met een beetje uitleg over het Down Syndroom en veel uitleg over Yannick en wat wij verwachten van de school! Als ik om kwart voor twaalf Yannick weer ophaal zijn er nog geen uit gedeeld. Terwijl dat toch wel de bedoeling was geweest. Wel heeft de juf en Lucie er één mee genomen. Ik besluit er een paar bij te maken voor de week erop en dan deelt de juf ze uit. Dan weet ik zeker dat ze over komen.

De tweede week van januari is de landbouwvakbeurs in Borne. In het Expo Centre. Wilfried en ik gaan met de kinderen naar die beurs toe. Vooral voor Jeffrey en Yannick is dit luilekkerland!! Wat een tractoren ..... en wat zijn ze groot!!

Dit is luilekkerland voor kleine en grote kereltjes!!

Op 15 januari, de verjaardag van mijn schoonmoeder, moest Yannick opnieuw naar de KNO arts. Dit maal voor controle. Het gaatje in zijn linkeroor is nu ook al dicht gegroeid. Wel zit er gewoon lucht achter, dus dat is een goed teken.Rechts was ook bijna schoon. In principe moet zijn gehoor dus goed zijn. We zullen het a.s maandag weten, want dan moeten we opnieuw naar het Audiologisch Centrum.

Mijn 4 kanjers!!!

Op 23 januari moeten we voor controle naar het ziekenhuis. Naar dr. Paul Talsma. Een kindercardioloog die elke 2 maand een dag in Hengelo is. Yannick moet een CTG laten maken en daarna naar dr. Talsma. Hij hoort nog steeds een klein ruisje. Plus dat Yannick rode wangen en handjes heeft en het gegeven dat men in 2002, bij een röntgenfoto, had gezegd dat het hart vrij groot was en de longaders verwijd waren, is voor hem reden genoeg om ons een keer terug te laten komen voor een echo. Om 100% zekerheid te krijgen dat alles goed is. "Het zal waarschijnlijk wel niets zijn", zegt hij, "maar ik wil toch 100%!!" Nou, wij ook!! Dus 26 maart terug komen.

25 Januari is Anke hier! voor de verjaardagen van de meiden. Gina en Victor zijn ook mee gekomen. De dames vinden het prachtig en ik ook! We spreken ook alvast maar weer af voor de logeerpartijen in de toekomst, want de meiden vermaken zich nog steeds prima!

Samen met Victor chippies eten!

26 Januari. Audiologisch Centrum. Uitkomst slecht...! De buisjes zijn weg, er zat lucht achter zijn trommelvlies (vorige week bij de KNO), maar vandaag weer niet. Gaatjes zijn dicht. Zijn gehoor is slecht... Men spreekt nu over gehoorapparaatjes of een band om zijn hoofd. Op zich ben ik natuurlijk niet tegen gehoorapparaatjes, maar het word me allemaal even teveel. (Ook met Jeffrey zit het  op dit moment niet echt lekker. Hij zit ook in de molen om getest te worden....  Gelukkig is er de groep en enkele goede vrienden. Het komt wel weer!!) Ik heb nog steeds het idee dat het ook eigenlijk veel te gemakkelijk en te goed ging. Natuurlijk gaat het nog steeds goed! Want niets van wat Yannick heeft is levensbedreigend, dus ik vind het nog steeds goed gaan!

Het is gewoon een fantastische vent... Zie maar op de foto's hierboven.

©webdesign Ine 2005