Op woensdag 4 februari ben ik me het klaplazerus geschrokken. Yannick wilde niet meer lopen. Als je hem neerzette begon hij te huilen en ging hij direct weer zitten. Voortbewegen deed hij weer door te kruipen of te tijgeren. Wilfried zei gister avond nog:" Hij zal wel moe zijn!" Dus hebben we hem naar bed gedaan. Maar vanmorgen was het niet beter. Zelf had ik de hoop dat hij het vergeten zou zijn. Niet dus! Hij ging direct weer zitten en vertikte het om ook maar een stap te zetten. En omdat hij een AAD heeft, was ik intussen natuurlijk heel bang geworden. Wilfried was niet thuis, dus die kon ik niet raadplegen. Ik heb de leidster van de speelleergroep gebeld om te zeggen dat ze niet naar Haaksbergen hoefde te reizen, om naar de PSZ te gaan. Omdat ik eerst met Yannick naar de huisarts wilde. Daar moest ik om 9.10 zijn. Hij heeft gekeken naar Yannick en zei in eerste instantie dat we het maar even aan moesten zien. Maar toen ik hem vertelde van de AAD (waar hij niets van af wist... :-(( De kinderarts had zijn werk niet gedaan!!) leek het hem toch beter om Yannick door te sturen naar de kinderarts. Dus werd er een afspraak gemaakt. Om 10.30 kon ik terecht. Bij dr. Kors (de arts die het niet nodig vind dat onze kinderen brilletjes krijgen, omdat die toch direct onder de snot zitten..... Die een meisje geen na-controles heeft laten doen na een zware hartoperatie...!!!) Hij heeft Yannick bekeken en volgens hem is het een verrekte spier of een klein scheurtje in een pees. Yannick heeft geen pijn (of hij geeft het in ieder geval niet aan!) Hij doet eigenlijk alles wat hij normaal ook doet, alleen loopt hij heel apart. Met hele stijve knieën, en met zijn benen iets zwabberend naar opzij! Ik ben er toch niet helemaal gerust op.

Maar ook dr. Bakker, die ik de vrijdag daarop nog gebeld heb, zei dat het waarschijnlijk niets ergs is! Ik hoop het van harte.

Eind januari hebben we besloten om opnieuw een groepsdag te organiseren voor de mailgroep. We gaan het dit keer hier in het Oosten organiseren.  En we hebben besloten van de groepsdag een groepsweekend te maken. Op zondag 8 februari komen Peter en Barbara hiernaar toe om te gaan overleggen. Want zij hebben  toegezegd me te gaan helpen. Ook Wilfried word er in betrokken. Natuurlijk kwamen ook Tom en Marijke mee. Dus voor de kinderen waren er weer speelkameraadjes. We hebben besloten dat we ook de leden van de kern groep Twente uit gaan nodigen. Dan slaan we twee vliegen in één klap!

9 Februari; Yannick geeft intussen steeds beter aan wat hij wil. Als hij honger heeft loopt hij naar het gas fornuis, met mij aan zijn hand, wijst naar de pannen en maakt het gebaar van eten...!! Als hij dorst heeft, hetzelfde, alleen dan naar de koelkast die dan open moet en hij wijst de yoghi aan..!! Tv kijken; ik word aan de hand genomen of aan mijn broekspijp; hij trekt me naar de kamer, naar de tv, en roept BOBOBOB. HEERLIJK!!! Vanmiddag zijn eerste zinnetje: Doe (g) papa! GAAF!!

Op 13 februari moest ik met Yannick naar de fysio en ze heeft Yannick onderzocht, omdat hij nog steeds slecht loopt. Vanaf vorige week dinsdag/woensdag dus! Afgelopen maandag was ik met hem in Haaksbergen op weg naar de logopedie. Dan moeten we langs een supermarkt, waar ze van die 'stootbumpers' voor de auto's hebben liggen. Natuurlijk loopt elk kind daar graag overheen. Zo ook Yannick. Maar dat had hij beter niet kunnen doen. Het waren twee stapjes en toen ging hij er snel weer af. Maar het was al te laat. Hij liep opnieuw nog slechter! Hij blijkt toch last te hebben van zijn SI gewrichten. Dus in principe hetzelfde wat ik vaak heb. (vooral tijdens de zwangerschappen! BI ) Zijn ene been was langer als het andere en ze heeft hem weer op de plaats kunnen zetten. Dat moest op een moment dat hij zich even totaal ontspande, dus dat gaat niet zo gemakkelijk!! Maar we hebben het toch voor elkaar gekregen. Hij loopt weer een stuk beter. Wat ik alleen wel héél frappant vind is het feit dat het bij mij altijd gigantisch pijn doet en hij zegt over de pijn helemaal iets. Dat kinderen met Down Syndroom vrij 'hard' zijn weet ik, maar dit is toch in mijn ogen wel extreem!! Maar hij loopt weer en dat is het belangrijkste. Wel moet ik in de gaten houden dat het niet terug springt, want dan krijgt hij hetzelfde weer. Dus hij moet geregeld even een eindje lopen! Mocht het weer gebeuren, dan kan ik haar bellen en kijkt ze er opnieuw naar. Ook heeft ze (nu ze hem helemaal in het blote vel heeft gezien) gezegd dat we zijn rug in de gaten moeten houden. Hij heeft een handje van scheef lopen. Een S bocht in de rug en een holle rug. Beide zijn kwaaltjes die ik zelf als kind ook had, dus het hoeft niet perse Down gerelateerd te zijn!

Op 16 februari ben ik met Yannick weer bij de KNO geweest. Er worden opnieuw buisjes geplaatst, gelukkig(!!) maar nu onder complete narcose. Hij lag toch niet echt rustig wanneer dat gebeurde met een roesje. Doordat zijn tong in zijn keel zakte kreeg hij 'ademnood' en werd onrustig. Men hoopt nu door hem volledig onder zeil te brengen, dat te voorkomen, doordat hij dan geïntubeerd word. Ook daar moet men bij hem voorzichtig mee zijn, maar dat heb ik dus door gegeven en ik hoop dat men daar dus rekening mee houd. Maar dat zal wel... Toch.?? Nu bedenk ik me trouwens dat ik vergeten ben te zeggen dat ze ook op moeten passen met de grote van de tube. Zijn oortjes zitten goed vol vocht. Vrijdag is zijn linkeroor gebarsten en volgens de KNO zat het er aan de rechterkant ook aan te komen. Wel was hij vandaag, nadien, steeds een beetje verdrietig. Dus het zal best. En verkouden hé.... Nog steeds. Maar nu heb ik van de KNO een Bactrimel kuur mee gekregen. In de vorm van een drankje, want dat gaat er toch beter in als de tabletjes. Die werkt hij er toch graag weer uit met zijn tong.

Voor Jeffrey in nu de aanvraag voor het onderzoek op school verstuurd en als het goed is krijg ik tussen nu en 10 weken  bericht voor het intake gesprek bij Mediant. (voorheen RIAGG) Dat had voor mij sneller gemogen, maar ja, wachttijden hé! Wel is de PPG ook voor hem begonnen en word er a.s donderdag een video gemaakt. s'Ochtends al vroeg. Om 7.30 wil ze aanwezig zijn om te zien hoe het er dan bij ons aan toe gaat! Ik ben in ieder geval blij dat er een begin gemaakt is met de hulp. Het maakt me toch iets rustiger. En dat werkt dan ook weer door op Jeffrey.

De peuterspeelzaal heeft hij deze week alleen gedaan. Lucie was naar het ziekenhuis voor een kleine ingreep en we hadden met elkaar afgesproken dat we het een morgen gingen proberen. En... het is ontzettend goed gegaan!

En dan de donderdag weer carnaval op school voor de kinderen. Yannick doet daar normaal nog niet aan mee, maar ik heb hem s'middags toch even verkleed. Zie hier het resultaat!

Toen ik vrijdag s’middags Melanie van school haalde werd ik aangesproken door het hoofd van de school. Of ik even met hem mee kon gaan. Natuurlijk kon ik dat even...... Hij wilde me even spreken over Yannick. Over het aanmelden van hem op school.... Ze weten dat dit gaat gebeuren en hij wilde graag een gesprek met mij/ons! Die staat dus nu voor 2 maart om 16.00 uur! Dus als iedereen dan even positieve gedachten deze kant opstuurt!!! Ze willen uit leggen wat het stappen plan betekend wat ze hebben opgesteld. In principe staan ze open voor een kind met een handicap. Maar het moet goed overlegd worden, waar ik het ook wel mee eens ben hoor. Al vind ik ook eigenlijk nog steeds dat onze kinderen eigenlijk gewoon recht hebben op een reguliere basisschool!! Word vervolgd.....

En toen vakantie. En voor het eerst in jaren een dik pak sneeuw!!

©webdesign Ine 2005