Van Sint gekregen, een maagdelijk witte agenda…….

Voor hoelang? Want ik heb nu al data die ingevuld moeten worden. De agenda is groter dan die van vorig jaar. Waarom? Omdat ik niet alles meer kon noteren op het gedeelte waar het hoorde….. En dan te bedenken dat ik voor een goede twee jaar geleden, zonder agenda leefde! Een kalender in de keuken, was alles waar ik op leefde. Alles kon ik kwijt op een klein stukje papier. Hoe anders is het nu.

Zo af en toe zou ik willen weer terug te kunnen naar die tijd. Niet steeds naar kinderartsen, fysiotherapeuten, logopedistes en andere hulpverleners te moeten. Gewoon; alleen afspraakjes van jezelf en je kinderen te kunnen noteren. Spelen bij vriendjes en vriendinnetjes. Sporten e.d. Maar niet al die extra hulpverleners……. Niet naar school moeten omdat je kind weer besproken moet worden. Handelingsplannen moeten worden opgesteld en informaties vergeleken. Gewoon, gewoon!

En natuurlijk ben ik héél blij dat alles hier loopt en dat alles klopt. Dat mensen MET elkaar werken en niet naast elkaar. Dat onze jongens goed gaan op school. Maar het vergt natuurlijk best veel inspanning. En ik klaag niet hoor…. ( Nou ja, misschien een beetje.. ) maar ik ben het zo af en toe zoooooooooo zat! Is dat vreemd? Een ‘normaal’ gezin willen zijn. Ach ja, wat is normaal? Ik zou het niet eens weten… :)

Melanie begint te puberen, dus die is ook zo af en toe flink dwars. Ik vind het trouwens wel héél jong. Ze wordt 11 in januari, maar haar lichaam veranderd nu al gigantisch! En daarmee natuurlijk ook haar gedrag! En Melissa heeft een héél driftig karakter. Gooien met deuren, stampen door het huis…… Waar zou ze het toch van hebben… :)

Mijn gezin is mijn gezin en ik ben blij met wat ik heb! Ik weet niet anders. En ik weet wat ik heb! 4 Speciale kinderen. Me allemaal even lief! Ik zou geen van hen willen missen!!

Ik ben maar eens begonnen met het aankleden van het huis in kerststemming. En dan pakken we ook redelijk groots uit. De boom is een waterval van kleuren. Niet alleen wat ballen betreft, maar ik heb dit jaar ook voor het eerst gekleurde lampjes. Wie had dat 16 jaar geleden gedacht. Toen begonnen we met een geheel zilverkleurige boom. Maar met het verglijden van de jaren kwamen er meer kleuren bij! En nu….?? Nu is het een mengeling van kleuren. En de kinderen vinden hem prachtig en ik vind hem zelfs mooi! Het kan verkeren….. Ook de rest van het huis is weer in kerstsfeer. Kerstbakjes maak ik alle jaren zelf. Groen biets ik bij kennissen uit de tuin, want kopen…… Daar verdienen ze goud geld aan volgens mij.

Maar ze zijn weer mooi geworden en zelfs moeder, schoonmoeder en zussen zijn weer voorzien! Van de overblijfselen hebben de kinderen nog wat bakjes gemaakt, dus het huis staat weer vol!!

Voor de rest stuitert Jeffrey nog steeds door het huis. Ik moet echt alle zeilen bij zetten om hem in het gareel te houden. Ik hoop oprecht dat het toch binnenkort weer beter word, anders zie ik het weer zwaar in….. Even afwachten tot volgend jaar (Goh, wat klinkt dat nog lang….) en dan weten we meer. Wrang is het omdat we weten dat het ook anders kan. Hij was daar en ik hoop dat we het weer gaan halen.

En vrijdag 16 december hadden we een bruiloftsfeest. Voor Twentse begrippen op rare tijden. We begonnen om 14.30 uur en het zou duren tot 21.00 uur. Dus onze verwachtingen waren niet zo hoog gespannen. Met andere woorden; Dit kon niet wat worden.

Maar hoe hebben we ons vergist. Het was een hartstikke leuk feest! En achteraf bekeken is dat meestal zo hé? Dat waar je je het minst van voorstelt is meestal het leukst of het fijnst. Dat waar je heel hoge verwachtingen van hebt, valt meestal tegen…. Hoe zou dat toch komen.  Het werd zelfs veel later als 21.00 uur. Het werd zelfs bijna 22.00 uur en daarna hebben we nog even nageborreld in het voorcafé! Lekker ouderwets gezellig!! Zo af en toe mis ik het wel. Even lekker uit, zonder kinderen. Zonder na te hoeven denken hoe je thuis komt….  Heerlijk. Alleen komt dat hier echt maar heel sporadisch voor. Jammer…..

Maar ik kan er weer even tegen!!

Op naar de kerst en naar oud en nieuw. Gezellig! Aan het eind van het jaar word ik altijd een beetje melancholisch… Mijmeren over een jaar dat was en welke kansen ons een nieuw jaar brengt. Het afgelopen jaar was best goed voor ons. Yannick had een jaar zonder ziekenhuis opnames. En dat mag warempel in de krant… ;-) Voor Jeffrey kregen we de diagnose en daarmee konden we verder. We hebben van alles kunnen regelen en de jongens zitten goed in hun vel op de school waarop ze zitten! Zelf zit ik, sinds ik 22 kilo af ben gevallen… !!, ook weer beter in mijn vel! Heb het gevoel er weer bij te horen en er weer goed uit te zien! En te horen aan de complimentjes die tegenwoordig geregeld langs komen, zijn er meer mensen die het met me eens zijn! En dat is toch best belangrijk! Al is gezondheid natuurlijk het belangrijkst!! Ik heb weer meer energie en mijn benen kunnen mijn lichaam weer wat beter aan! Ik heb me in jaren niet zo goed gevoeld! Het is goed voor mijn zelfvertrouwen!

©webdesign Ine 2005